آنتی (!) توییتر
داشتم فکر میکردم چرا توییتر نداشتن اینقدر باعث میشه حالم بهتر باشه؟
دیدم که دلیل اصلیش اینجاست که دیگه چیزی از خودم، زندگیم، و احساساتم نمینویسم که کسی توهم برش داره که با دونستن یه برش ۲۰۰ کاراکتری از من و زندگیم میتونه برام تصمیم بگیره، قضاوتم کنه و تعیین کنه که چی درسته و چه غلط. واقعا این مورد قضاوت قرار دادن زندگی جلوی آدمایی که به شدت ناامن هستند آسیب زیادی به آدم میزنه. متاسفم که بگم بخش زیادی از دوستانم جزء همین آدمای ناامن هستند و متاسفم که اینقدر در دوست پیدا کردن ضعیف بودم که اینجوری شده. حالا که زبونشون از من و زندگیم کوتاه شده، حالم بهتره. اقلا وقتی حالم بده لازم نیست نگران قضاوت و حرفهای نامربوط اونا پشت سرم باشم. میتونم به جاش همه انرژیم رو روی حال خودم بذارم و خودم رو بهتر کنم جای مقابله با قضاوتای بقیه و همیشه در حال توضیح خودم بودن.
چقدر خشم دارم از این آدمها و چقدر دلم میخواد که از زندگیم بندازمشون بیرون. شاید یه روز نزدیکی جسارت انجامشو پیدا کنم.
پ.ن: امروز نتیجهی ارزیابی پرفورمنسم رو دریافت کردم و در نتیجهش ماکزیمم افزایش حقوق ممکن رو دریافت کردم.😍😍😍 از همه بیشتر:)) چند روز پیش هم کار مالیاتم درست شد و الان امیدوارم که وضع مالیم بهتر بشه.:)) معلوم نیست من میخوام پولامو چکار کنم که اینجوری با حرص پسانداز میکنم.:)))
- ۲۱/۱۱/۰۸
مبارکه. معلومه دیگه، خونه میخری کمکم ایشالا. :)
ایشالا من ناامن نبوده باشم. این که ناامن نباشم نهایتاً تنها چیزیه که تو ارتباط با دیگران برام خیلی مهمه.