هجرت‌نوشته‌ها

نمی‌دونم چی شد که کشیده شدم به سمت پرونده‌ی سارا شریف در انگلیس. دخترک ده‌ساله‌ای که زیر شکنجه توسط پدر و نامادریش کشته شده. امروز دادگاه نهایی قاتل‌هاش بود و من آنلاین جلسه‌ی عمومی دادگاهش رو دنبال می‌کردم. این پرونده در حدی وحشتناک بود که به مسئله‌ی ملی برای انگلیس تبدیل شده بود و فکر کنم بخش بزرگی از مردم انگلیس این دادگاه رو دنبال می‌کردن. حقیقت اینه که سازمان‌های حمایت از حقوق کودکان خیلی خیلی کم‌کاری کردن. نشانه‌های بسیاری وجود داشته از کودک‌آزاری ولی همه با هم چشمشون رو بستن به روی این مسئله. مادر این دختر لهستانیه و به خاطر الکلی بودن مادر حضانت این دختر و برادر بزرگترش به پدر پاکستانیشون سپرده می‌شه. این مثلا پدر به همراه همسرش بلایی نبوده که به سر این دختر بچه نیارن. حتی برادر بزرگترش رو استفاده می‌کردن به عنوان واسطه‌ی آزار رسوندن به این دختر. قاضی وقتی حکم رو می‌خوند نزدیک به یک ساعت داشت جرایم و بلاهایی که به سرش آوردن رو می‌خوند و تموم نمی‌شد. تمام عوامل دادگله می‌گفتن در تمام عمر حرفه‌ایشون چنین پرونده وحشتناکی با این حجم از آزار و شکنجه ندیده بودن. پدر بچه به حبس ابد با حداقل ۴۰ سال و نامادری به حبس ابد با حداقل ۳۳ سال محکوم شدن. عموی بچه به جرم اینکه خبر داشته ولی کاری نکرده برای محافظت از بچه و حتی بهشون کمک کرده که بعد از کشتن سارا به پاکستان فرار کنن به ۱۶ سال حبس محکوم شد با اینکه مستقیما نقشی در آزار این دختر نداشته.

این پرونده واقعا وحشتناک بود. هیچ نمی‌دونم چی شد که دنبالش کردم. فقط می‌خواستم ببینم که عدالت برقرار می‌شه هرچند که هیچ عدالتی اون بچه رو به زندگی برنمی‌گردونه. دخترک زیبا و پر از زندگی که یک روز از زندگیش رنگ عشق و دوست داشته شدن رو ندیده بود. 

از جمله کارهایی که کرده بودن این دو تا هیولا این بود که سارا رو از مدرسه درآورده بودن تحت لوای «آموزش در خانه» که تو انگلیس خیلی کار متداولیه. ولی تنها هدفشون این بوده که کسی زخم‌ها و شکستگی‌های روی بدن این بچه رو نبینه. حالا دارن پتیشن می‌نویسن امضا جمع می‌کنن که هوم اسکولینگ رو برای مواردی که سازمان‌های اجتماعی آلردی به اون خانواده اعتماد ندارن -که در این مورد برقرار بوده- ممنوع کنه.

واقعا نمی‌دونم چرا این رو دنبال کردم... از. صبح اعصابم به هم ریخته از شدت بد بودنی که آدمیزاد می‌تونه بهش برسه.