دومین ماه رمضان من در هلند از نیمه گذشته و من شکرگزار خدام. من نمیتونم روزه‌های ۱۹-۲۰ ساعته بگیرم و به همین خاطر با ساعات شرعی مکه روزه می‌گیرم. واقعیت اینه که این ماکزیمم حد توانمه و امیدوارم که خدا همین رو که ازم برمیاد بپذیره ازم. خیلی خیلی عجیبه حس اینکه وقتی آسمون روشنه و هنوز خورشید تو آسمونه آدم افطار کنه! ولی دیگه به این هم عادت کردیم. فکر کنم حداقل تا یکی دو سال آینده مجبورم به همین سیستم پایبند بمونم تا روزها کوتاه‌تر بشن. مسئله‌ی مهمتر اینجا طول روز نیست. بلکه شیب زیاد شدن طول روزه. در عرض یک ماه از ۱۷ ساعت و نیم به ۲۰ ساعت و نیم میرسه!! خیلی سخته واقعا!
ماه مبارک رمضان برای من واقعا پربرکت بوده و منتظرم ببینم که که برکتش چطور جاری میشه تو زندگیم. خدا رو شکر میکنم برای همه چیز و تو این شب‌های قدر ازتون التماس دعای فراوان دارم.
- ۹ نظر
- ۱۲ می ۲۰ ، ۰۵:۰۴
